Door al het verdriet en het gemis, kom je even op een punt dat je denkt ;" nu even niet ".
Het heeft dus even geduurd voor ons om de stap weer te nemen.
Op 21 januari 2013 ben ik geopereerd aan een hernia.
Als je dan plat moet liggen en Conny alles moet regelen en wel overal naar toe kan, komt er een moment dat het gaat knagen.
Op een gegeven moment keek Conny op marktplaats en zag daar een leuke hond op staan.
Dat was bij de stichting ALAS, maar ze stond er al een paar dagen op. Toch even geïnformeerd en via de mail gegevens ingevult.
Na het weekend gebeld en ja hoor, we konden haar ophalen. Ze waren zo bij dat we het ras kende en dat we een goede plek voor haar hadden waar ze lekker kon rennen.
Dus daar ging Conny samen met Quintus, naar de Betuwe, om Nina op te halen.
Nina komt uit een dodingsasiel in Spanje, woonde al even in Nederland, maar haar baasje was ook geopereerd aan een hernia waarbij het verkeerd was gegaan. Hij moest een jaar revalideren en zijn familie wilde niet voor haar zorgen. Dus kwam ze terug bij ALAS.
Het leek op de foto een tervuerense, maar we denken dat het een kruising is tussen een tervuerense en een mechelaar.
Het is een echte knuffelkont. Ze kruipt altijd zo dicht mogelijk tegen je aan om aandacht te krijgen.
Ook auto rijden vind ze helemaal te gek. Zodra de achterklep open gaat, zit ze er al in.
Met Shadow ging het ook gelijk goed, alleen hadden we verwacht dat zij wat actiever zou worden.
Dat was dus niet het geval. Ze kwam wel wat meer in beweging, maar niet zo als bij Rebel toen we Sissi erbij kregen.
Zo zie je maar, toch iedere keer weer vergelijken met vroeger.
Nina vind het helemaal geweldig hier, lekker rennen om de boerderij en op het weiland. Shadow uitdagen om mee te rennen. Soms lukt dat en soms ook niet. Maar meestal wel.
Je kunt niet alle honden van de wereld redden, maar wel de wereld van een hond.
Wijze woorden van ALAS.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten