En Toen? Ja, toen kwam Levi.

Dit is onze grote beer Levi.

 

 

 

 

 

Levi hebben we ook gevonden via internet. Zijn baasje had hem opgehaald in een asiel in België, toen hij 4 maanden oud was.

 

Volgens zijn fokker had hij hem na 4 maanden in het asiel afgegeven, omdat hij hem niet kon verkopen.

 

Maar volgens het asiel is hij bij de fokker weggehaald vanwege verwaarlozing. Hij zat helemaal onder de vlooien en was ondervoed. Dus de waarheid zal wel ergens in het midden liggen.

 

Het baasje van Levi was een Terveurense herder gewend en was gelijk verliefd toen hij Levi zag.

 

Levi heeft een hele goed start gehad bij zijn baasje, maar zijn baasje was al 70 en dat brak hem op.

 

Hij was is de overtuiging dat hij goed voor Levi kon zorgen, maar een jonge reu kan zijn energie niet kwijt in een bejaardenwoning. Als zijn baasje met hem ging lopen, nam Levi regelmatig de benen en dan was het weer wachten tot hij terug kwam.

 

Zijn baasje vond dit te gevaarlijk worden en heeft met veel pijn en verdriet besloten om voor Levi een beter thuis te zoeken.

Na veel verzoeken en verwijten, heeft hij besloten dat Levi bij ons mocht komen. De voorwaarde was wel, dat hij Levi zelf wilde komen brengen. Iets wat wij niet wisten, maar wel heel erg waarderen. Zo kon zijn baasje zien waar hij terecht kwam, ook al had hij er goed gevoel over.

 

Op 9 april 2013 was het dan zover, Levi kwam. Wij waren in het weekend al wezen kijken en waren ook gelijk weg van hem. Volgens de beschrijving van het asiel in België kon Levi niet geplaatst worden bij andere honden, niet bij katten, en niet bij kinderen. En tevens moest hij een strenge baas krijgen.

 

Nou wij zijn dat weekend dus geweest, met Quintus. Dat was gelijk dikke mik. Lekker samen spelen in de achtertuin en constant elkaars aandacht vragen.

Dit had hij nog nooit gezien, bij zijn kleinkinderen wilde hij helemaal niet in de buurt komen.

Maar ja, Quintus is opgegroeid met dieren en weet dat hij respect moet hebben voor dieren.

 

Nou op 9 april was het dus zover. Levi kwam met zijn baasje en bij ons waren Shadow en Nina.

 

Levi kwam uit de auto, door het hek en toen stonden er twee honden voor zijn neus. Even snuffelen en het ijs was gebroken. Geen onvertogen woord gevallen. En even later liepen ze met z'n drieën over het weiland te struinen.

 

 

We houden zijn baasje nog steeds op de hoogte hoe het gaat met Levi, maar hij vind het nog steeds te moeilijk om weer een keer langs te komen. Iets wat wij volledig begrijpen en dus ook alle begrip voor hebben.

 

Hij heeft tenslotte voor een betere plek voor zijn vriend gekozen in het belang van Levi en niet in het belang van zichzelf. Wij zijn dan ook heel trots op hem dat wij voor zijn grote vriend mogen zorgen.

 

Levi is intussen de grootste vriend van Quintus en van de andere honden en van onze kat.

 

Hoe is het mogelijk dat een hond die zo verwaarloost is en zo aan zijn lot is overgelaten, toch zo lief is en zo'n goed karakter heeft.