De rust is weder gekeerd

 

Sinds vorige week donderdag is Shenna herplaatst. Ze is naar een lieve alleenstaande man in Stadskanaal gegaan en heeft het daar goed naar haar zin.

Het was voor ons, ondanks dat zij maar 7 maanden bij ons is geweest, toch een moeilijk afscheid.

We hebben ook heel lang gewacht om haar te herplaatsen, we wilden haar wel de kans geven om zich aan te passen. We hebben ons best gedaan en het is niet gelukt om haar te integreren in de groep. Wij zijn een tussen station geweest en nu heeft ze haar plekje gevonden, alleen met haar baas en alle aandacht is voor haar en dat is goed.

Dit kwam hoofdzakelijk door Shenna zelf, omdat ze zich niet wilde aanpassen, maar dit is iets wat ze van oudsher mee gekregen heeft. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je een hond "breekt", hierdoor blijft er van de hond niets over en zal zo'n hond wegkwijnen.

Tevens was het zo dat we ook goed naar haar "nieuwe" baasje hebben gekeken.
Ondanks haar hoge leeftijd waren er wel een aantal gegadigden.
Maar wij wilden een goed baasje met een goede verzorging en die ook oprecht interesse heeft in haar voeding . Als je ziet hoe ze is opgeknapt nadat ze bij ons is gekomen en op barf is gezet, dan weet je dat ze dit moet blijven krijgen.

Ze woont nu bij Ad en hij geeft haar ook barf.
Hij vindt het nog wel wat ingewikkeld allemaal, maar zoals hij zelf al zei; "Ik heb jullie hele blog gelezen en ben er achter gekomen dat ik mijn honden vroeger altijd verkeerd eten heb gegeven."
Maar ja, hij was natuurlijk niet de enige, dat geldt ook voor ons.
We hebben regelmatig contact en Conny heeft een weekmenu uitgewerkt.

Het was voor Conny wel even moeilijk om zomaar weg te gaan, zonder Shenna, maar Ad is met haar gaan wandelen en Conny ging naar de auto. Ze keek nog wel een paar keer om, om te kijken waar ze bleef, maar toen ze eenmaal de hoek om waren was het goed.
Ze ligt altijd bij Ad onder zijn benen of naast hem en 's morgens maakt ze hem wakker.

Verder gaat het heel goed met haar. Ze heeft ook al kennis gemaakt met zijn ouders en zijn kinderen en met haar charme offensief het hart van iedereen gewonnen. Ze wandelen veel en ze krijgt heel veel aandacht onderweg, en het meest trost is Ad als ze vragen hoe oud is ze. Want bijna iedereen denkt dat ze nog een jonge hond is, maar ze wordt de 23ste toch alweer 11 jaar. Jong van lichaam en geest dat geldt zeer zeker voor Shenna.

Hier thuis is nu de rust weder gekeerd. Geen gegrom meer de hele dag en geen uitvallen.
We merkten het al toen Conny weer thuis kwam zonder Shenna, ze hadden in de gaten wat er was gebeurd.

Nu durft Nina weer van het stoepje af om met de rest mee te gaan en speelt ze weer met de rest.

De jongens zijn nu ook veel rustiger. Ze vallen niet meer naar elkaar uit en kunnen weer spelen zonder dat het vechten wordt.

Maar ondanks al dit positieve is het heel moeilijk om haar niet meer om ons heen te hebben.

Het gaat je goed meissie en we hopen dat je heel oud mag worden, we missen je. Maar we houden contact. Dikke knuffel voor jouw en je nieuwe baas.

Erik.