Nederland
De interesse in ons land voor de Belgische Herdershond is lange tijd klein geweest. Het kan zijn dat de aanwezigheid van de Hollandse Herdershond de behoefte aan de Belg minder groot maakte.
Feit is wel dat de Duitse Herdershond wel snel aan populariteit genoot in ons land.
Uiteindelijk is de Belgische Herdershond de Hollander echter voorbij gestreefd. Tegenwoordig is de Belg bekender dan de Hollander.
In 1923 werd de 'Nederlandse Speciaalclub voor Belgische Herdershonden' (NSBH) opgericht. Aanvankelijk bestond deze vereniging voornamelijk uit mensen die Belgen gebruikten voor de africhting. Showmensen waren er nog niet zo bij betrokken. Dat veranderde toen men zich binnen de vereniging meer wilde gaan bezighouden met rasverbetering door selectieve fokkerij. In 1925, op 27 september, organiseerde de club haar eerste clubmatch. Deze werd gehouden in Amsterdam en er waren 70 inschrijvingen. Een flinke opkomst dus. Helaas kon men dat de daaropvolgende jaren niet vasthouden. Het aantal inschrijvingen van Belgische Herders op de clubmatches van de daaropvolgende jaren lieten een dalende lijn zien. Reden hiervoor kan de economische crisis geweest zijn, maar daarnaast boterde het ook niet zo goed tussen diverse mensen binnen de vereniging en de vereniging werd opgeheven.
In 1938 werd door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied toestemming gegeven voor de oprichting van een nieuwe vereniging. Dit werd de Nederlandse Vereniging voor Belgische Herdershonden.
Door het uitbreken van de tweede wereldoorlog bleven de activiteiten van de vereniging aanvankelijk op een laag pitje. Na de oorlog kreeg de Belgische Herder in ons land een groeiende schare liefhebbers. Een belangrijke Tervuerense Herdershondenfokker uit die tijd is de kennel 'Van de Hollywoodstars'.
Karakter
De Tervueren is geen eenmanshond. Hij hecht zich sterk aan alle gezinsleden en ziet het ook als zijn taak om die bijeen te houden. Wel is het zo dat hij van de gezinsleden wel een voorkeur heeft voor één bepaalde persoon die voor hem écht de baas is. De Tervueren is geen hond om in huis ergens rustig in een hoek te blijven liggen. Zodra de baas opstaat, al is het maar om even koffie te gaan halen of naar het toilet te gaan, zal de hond opstaan en meelopen. De baas zal toch niks leuks zonder hem gaan doen? Ook bij een wandeling moet de groep wat de Tervueren betreft bij elkaar blijven. Hij zal steeds rondjes om zijn mensen heen blijven lopen. Dit hele alerte gedrag kan niet iedereen bekoren. Er zijn mensen die daar erg zenuwachtig van worden als ze de hele tijd worden achtervolgd door hun hond. Dergelijke mensen doen er goed aan een ander ras te kiezen.
Tosca du
Bon Flair
Tervuerense Herder
Geb. 29 August 1945
LOSH 124588
Erik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten