Altijd op pad en op zoek naar een adres waar hij een koekje
kon scoren.
Toen wij samen gingen wonen, werkten we allebei en Rebel was
de hele dag thuis.
Na enkele jaren kreeg Conny een fiets ongelukje en kwam
thuis te zitten. Nou, dat was wat.
Rebel had geen tijd om te slapen, want hij
moest het vrouwtje in de gaten houden. Steeds maar mee lopen als ze naar de
keuken ging en weer terug. En als ze dan ging zitten, lag hij met z’n rug naar
haar toe en maar kreunen en steunen. Wat mot dat hier, ga toch werken of zo!
Na enige tijd vond zij het eigenlijk wel tijd worden om er
een hond bij te nemen. Voorheen zeiden we altijd, Rebel is het gewend om alleen
te zijn. Dat bleek ook wel aan zijn reactie. Als we het er dan over hadden om
er een hond bij te nemen, zeiden andere altijd: “dan zit Rebel niet zo alleen”.
Maar wij zeiden dan: “dan zitten er twee honden alleen”. Maar nu kon het dus
wel, dus is Sissi er gekomen.
We zagen een advertentie staan in het plaatselijke krantje
en zijn diezelfde dag nog wezen kijken.
Nou, meteen verkocht natuurlijk. Er waren er nog twee, een
rode en een grijze. De grijze kwam meteen op mij af, dus Sissi had zelf al
gekozen. Fiona zei dat ze ’s morgens net gechipt waren, dus we konden haar
gelijk meenemen.
Dit is een aquarel van Rebel dat bij ons in de kamer hangt. Bij het volgende verhaal zal ik het hele aquarel laten zien.
Zo is de liefde voor deze Mooie Belgen dus ontstaan. Wat dit
voor gevolgen heeft, schrijf ik de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten